In opspraak geraakte SZF-arts mag weer aan de slag
Drs. Anil John Mansaram, die onlangs is betrapt op het plegen van corrupte handelingen, en wiens overeenkomst door het Staats Zieken Fonds (SZF) naar aanleiding daarvan was beëindigd, mag weer aan de slag. Hij heeft zich van-morgen verontschuldigd voor de onjuiste mutaties van SZF-verzekerden naar zijn bestand, de krenkende wijze waarop hij de SZF-leiding bij het ministerie van Volksgezondheid heeft aangeklaagd en alle lelijke verwijten, die hij publie-kelijk naar het hoofd van de SZF-top heeft geslingerd. Waarnemend directeur Steven Comvalius heeft het pardon terstond geaccepteerd.
-door Louis Alfaisie-
Volgens de waarnemend di-recteur heeft iedereen recht op een eerlijke kans, zo ook de in ongenade gevallen medicus. Nadat Comvalius de verontschuldiging, mede namens minister Celcius Waterberg, had geaccep-teerd, kondigde hij aan dat Mansaram een nieuwe over-eenkomst krijgt.
Wanneer die nieuwe overeenkomst ingaat en of er nog enige consequenties zul-len worden verbonden aan de handelingen van Mansa-ram en enkele andere ondui-delijkheden, zijn vooralsnog onbekend. Evenwel kan geen duidelijkheid daarover worden verschaft, omdat de SZF-leiding heeft geweigerd de aanwezige journalisten in de gelegenheid te stellen vragen te stellen. Frappant genoeg was het juist het SZF, dat circa twee weken geleden deze kwestie aan-zwengelde door de media via persberichten in kennis te stellen van de gewraakte mutaties van Mansaram. De mutaties, de ontdekking daarvan, de confrontatie van de arts daarmee en zijn onvermogen zich te verwe-ren, leidden ertoe dat de SZF hem schrapte uit het artsen-bestand van het fonds. Daarna pakte Mansaram de kwestie weer op en liet deze zelfs uitlopen op een media-oorlog, waarin zijn zus tevens parlementariër Man-gal-Mansaram verbaal klap-pen uitdeelde aan de top van het ziekenfonds. Er werd uit-eindelijk zelfs over en weer gedreigd met straf- en civie-le klachten, een spanning die vandaag is geëindigd in een anticlimax.
De verklaring van Mansaram in extenso:
,,In de afgelopen periode zijn er problemen gerezen tussen het SZF en mijn persoon in verband met door mij ver-richte mutaties van SZF-verzekerden naar mijn be-stand. Deze mutaties zijn inderdaad op onjuiste wijze tot stand gekomen. In ver-band hiermee is er sprake geweest van beëindiging van de overeenkomst tussen het SZF en mijn persoon. Aan-gezien ik mij niet kon verenigen met de beëindiging van de overeenkomst tussen mij en het SZF, heb ik op een voor het SZF krenkende wijze, bij de minister van Volksgezondheid mijn beklag gedaan over het SZF, alsook heb ik een klacht ingediend bij de procureur-generaal tegen het SZF. Tevens zijn er zijdens mij in de media zeer krenkende uitlatingen ge-daan jegens het SZF. Mede door tussenkomst en op ver-zoek van mijn advocaat, mr. B. Halfhide, zijn er gesprek-ken gevoerd tussen het SZF en mijn persoon. Achteraf beschouwd, had ik deze handelingen naar het SZF toe niet mogen uitvoeren. Daarom heb ik inmiddels een brief aan de minister van Volksgezondheid gericht, in-houdende de intrekking van voormeld beklag, alsook heb ik de klacht tegen het SZF bij de procureur-generaal inge-trokken. Middels deze bied ik mijn verontschuldigingen aan het SZF voor de schade, die door mij is veroorzaakt. Mochten mijn uitlatingen onheus zijn geweest jegens de minister van Volksge-zondheid, dan bied ik deze minister ook mijn veront-schuldigingen aan.”
**NOOT VAN DE REDACTIE**
Steeds vaker plegen perso-nen, die direct of indirect verantwoording verschuldigd zijn aan het publiek, hande-lingen contra de zo gepre-dikte openbaarheid van be-stuur. Ze onderbreken op cruciale momenten de infor-matiestroom naar de ge-meenschap door veelal de term “persstilte” in de mond te nemen. Erger nog, soms nodigen ze journalisten uit om ze een verklaring voor te houden, die zij dan als rede-loze wezens, zonder enige vraag te mogen stellen, zou-den moeten accepteren en presenteren. De verwachting is, dat ze enthousiast naar hun respectieve redacties te-rughuppelen en die infor-matie onbezonnen naar de gemeenschap doorspelen. In die gevallen, zoals vandaag bij het SZF, mag de journalist geen enkele vraag stellen, zelfs als hij niets van de ver-klaring heeft begrepen. Een “persbriefing” willen ze dat noemen. Fout!!! Het Engelse woord “brief” staat voor “kort en bondig”, een logi-sche conclusie is dat een “persbriefing” een “korte persconferentie” is, hetgeen niet zou mogen inhouden dat vragen worden uitgesloten. In het belang van de open-baarheid van bestuur en het recht van de gemeenschap op informatie doen wij een drin-gend beroep op alle personen en instanties, die de schoen past, om de informatiestroom naar de gemeenschap niet te frustreren. Waarom uit de school klappen wanneer het je goed uitkomt en de deur dichtgooien, wanneer het braaksel moet worden ingeslikt?
